Einusinni sem oftar reri Hlemmur landnámsmaður til fiskjar. Hann veiddi þá skötu eina, ljóta.

Á leiðinni heim með skötuna varð honum brátt í brók en minnugur fyrri ófara brá hann sér ekki bakvið stein í þetta sinn heldur lagði hann skötuna við fætur sér og hafði ekki af henni augun á meðan hann skeit.

Varð honum þá að orði: "Aldrei hef ég séð jafn ljótan fisk. Eigi mun ég færa kerlu minni slíka grettiskötu".

Skildi hann síðan skötuna eftir og hélt heim á leið en upp frá því var staðurinn nefndur Grettiskata. K-ið breyttist síðan í g á 17. öld vegna landlægrar latmælgi Víkurbúa.